W naszej firmie zajmujemy się naprawą sterowników i aktywowaniem systemów poduszek powietrznych. Po wypadku w sterowniku poduszek powietrznych zapisuje się tzw. zdarzenie wypadku, które uniemożliwia ponowne wykorzystanie go w samochodzie (jest po prostu zablokowany programowo). Podczas naprawy wprowadzamy do niego dane sprzed wypadku. Jest to operacja bezpieczna polegająca wyłącznie na przeprogramowaniu układów scalonych. Pozwala to na ponowne wykorzystanie tego samego sterownika bez konieczności kosztownego odwiedzania serwisu w celu zakupu nowego sterownika. Naprawa sterownika służy celom pokazowym natomiast żaden naprawiany sterownik nie powinien być ponownie montowany w pojeździe.
Systemy poduszek powietrznych SRS pojawiły się na początku lat 80-tych w pojazdach luksusowych. Wraz z rozwojem techniki oraz zmniejszaniem kosztów rozwiązań stosowanych w systemach bezpieczeństwa zaczęto je montować w pojazdach klasy średniej, a aktualnie również w klasie popularnej. Wynika to także z tego, iż bezpieczeństwo stało się towarem, na który jest spore zapotrzebowanie oraz z tego, że producenci samochodów walkę konkurencyjną przenieśli w obszar komfortu oraz bezpieczeństwa kierowcy.
TENDENCJE ROZWOJOWE
Podstawowe kierunki rozwoju systemów SRS to zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa pasażerów pojazdu zarówno podczas wypadku jak i podczas normalnej eksploatacji systemu. Zwiększenie bezpieczeństwa podczas wypadku osiąga się poprzez doskonalenie dotychczas montowanych poduszek powietrznych oraz zastosowanie kolejnych poduszek chroniących inne części ciała. Systemy są także udoskonalane w kierunku podniesienia niezawodności w celu uniknięcia niepożądanych odpaleń poduszek.
STEROWNIK SYSTEMU
Podstawowe funkcje sterownika to:
- ocena w chwili wypadku siły uderzenia oraz podjęcie decyzji o detonacji poduszki i/lub napinaczy pasów. W pamięci sterownika zanotowane zostaną dane o sile i kącie uderzenia oraz wszystkie inne dostępne dane, w zależności od oprogramowania.
- uruchomienie funkcji pomocniczych w chwili wypadku – odryglowanie zamka centralnego, odcięcie dopływu paliwa i zasilania z akumulatora, uruchomienie systemów powiadamiania o wypadku.
- monitorowanie obwodów poduszek, napinaczy i czujników
- sterowanie kontrolką systemu
- komunikacja z urządzeniem diagnostycznym.
PODUSZKI POWIETRZNE
Poduszka powietrzna składa się z generatora gazu i worka uszytego ze specjalnego materiału. Kształt i rozmiary tego worka zależą od tego, czy jest to poduszka dla kierowcy czy większa dla pasażera, czy np. jest to poduszka boczna. Ładunek w generatorze gazu inicjowany jest elektrycznie, poprzez rozżarzenie włókna zapalnika. Nazwa poduszki powietrzne jest myląca, ponieważ gazem, który napełnia poduszkę jest azot. Głównym składnikiem chemicznym ładunku w poduszce jest azydek sodu – NaN3, oraz azotan potasu KNO3 i dwutlenek krzemu SiO2. W generatorze gazu mieszanka powyższych składników jest inicjowana elektrycznie, impulsem rozgrzewającym włókno zapalnika. Powoduje to względnie wolny rodzaj detonacji, zwany “deflagracją”. Wyzwala ona określoną ilość azotu, wypełniającego poduszkę według następujących po sobie reakcji chemicznych. Każda poduszka powietrzna oraz sterownik są elementami jednorazowego użycia i po wystrzeleniu powinny zostać wymontowane z pojazdu i zełomowane.
STEROWNIK SYSTEMU – CZUJNIKI
Na rynek wprowadzany jest obecnie nowy sterownik do poduszek powietrznych firmy Bosch. Rozszerzony zakres funkcji sterownika zapewnia wysoką precyzję działania poduszki powietrznej i napinaczy pasów podczas zderzenia samochodu z innym pojazdem.
Przy pomocy dwóch czujników umieszczonych w przedniej części komory silnika, system wykrywa i analizuje siłę zderzenia czołowego we wczesnej jego fazie. Informacje pochodzące z centralnego czujnika zderzeniowego gwarantują bezpieczeństwo wyzwolenia poduszki we właściwym czasie. W zależności od przebiegu zderzenia, systemy zabezpieczenia pasażerów mogą być aktywowane jedno- lub dwufazowo.
Dostępne dziś na rynku centralne czujniki do poduszek w niektórych sytuacjach zderzeniowych wykrywają siłę zderzenia dopiero ok. 50 milisekund po uderzeniu. Wcześniej nie są one w stanie stwierdzić decydującej różnicy pomiędzy uderzeniem czołowym w przeszkodę stałą przy niewielkiej prędkości, a ciężkim zderzeniem czołowym z nadjeżdżającym z naprzeciwka pojazdem.
Nowy system wyposażony jest w dwa czujniki przyspieszeń umieszczone w strefie zgniotu. Czujniki zderzeń czołowe przekazują sygnały, na podstawie których w przypadku zderzenia nowy sterownik wcześniej i w precyzyjny sposób oblicza absorbowaną energię oraz prędkość deformacji pojazdu: już ok. 15 milisekund po uderzeniu. Wykrywają one natychmiast, czy chodzi o lekkie uderzenie, przy którym nie ma konieczności aktywowania poduszki, czy o poważne zderzenie, przy którym konieczne jest zadziałanie systemów pasywnego bezpieczeństwa.
Uderzenia boczne wykrywane są w oparciu o cztery czujniki zderzenia bocznego. Przekazują one sygnały do centralnego czujnika w sterowniku poduszki powietrznej, gdzie poddawane są precyzyjnej analizie. Taka koncepcja gwarantuje wczesne zadziałanie poduszek bocznych, które chronią głowę i klatkę piersiową. Dzięki temu pasażerowie są optymalnie zabezpieczeni również przed skutkami zderzeń bocznych.